- erogo
- ē-rŏgo, āvi, ātum, 1, v. a.I.Orig., a pub. law t. t., to expend, pay out money from the public treasury, after asking the consent of the people:B.
pecunias ex aerario,
Cic. Vat. 12; cf. id. Verr. 2, 3, 71; 2, 5, 19; id. Q. Fr. 1, 2, 4, § 14; Liv. 22, 23; 33, 47 al.; cf.:pecuniam in classem,
Cic. Fl. 13:in aes alienum,
id. Att. 6, 1, 21:unde in eos sumptus, pecunia erogaretur,
Liv. 1, 20; Vulg. Marc. 5, 26.—Transf. beyond the pub. law sphere, to pay, pay out, disburse, expend (cf.:C.pendo, expendo, perpendo, pondero, solvo, luo): Tironem Curio commendes, ut ei, si quid opus erit, in sumptum eroget,
Cic. Att. 8, 5 fin.:aliquid in pretium servi,
Dig. 25, 2, 36 fin.:bona sua in fraudem futurae actionis,
to squander, ib. 17, 2, 68:grandem pecuniam in Tigellinum,
to bequeath, Tac. A. 16, 17; cf.:in Tiridatem erogavit,
Suet. Ner. 30:odores, unguenta ad funus,
Dig. 15, 3, 7:nihil de bonis,
ib. 24, 1, 5 fin.; cf.:aliquid ex bonis,
ib. 26, 7, 12:aliquid pro introitu,
ib. 32, 1, 102 fin. et saep.—Trop., in Tertullian: aliquem, to expose to death, to destroy, kill:II.tot innocentes,
Tert. Apol. 44; id. Spect. 12; id. Praescript. 2.—To entreat, prevail on by entreaties:precibus erogatus,
App. M. 5, p. 165.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.